สวัสดีน้องๆ ชาวเด็กดีทุกคนค่ะ วันนี้พี่แนนนี่เพนจะพาน้องๆ ไปรู้จักกับเจมส์ เฮนรี่ ทรอตเตอร์ เด็กชายที่มีชีวิตเหมือนกับแฮร์รี่ พอตเตอร์ ที่เติบโตมาในบ้านที่ป้าไม่รัก จนสุดท้ายชีวิตได้พบเจอกับเพื่อนใหม่ๆ ที่คอยให้คำปรึกษาและดึงความสามารถของแฮร์รี่ออกมากลายเป็นแฮร์รี่ที่เราชื่นชอบจนทุกวันนี้ พี่แนนนี่เพนกำลังพูดถึงเจมส์จากเรื่อง James and the Giant Peach ซึ่งเป็นเรื่องการผจญภัยของเจมส์ ที่มีลูกพีชเป็นพาหนะนำเขาไปยังดินแดนต่างๆ โดยมีเพื่อนร่วมทางเป็นแมลงทั้งเจ็ดตัวค่ะ หนังสือเรื่องนี้เป็นผลงานนิยายเล่มแรกๆ ของโรอัลด์ ดาห์ล ในปี 1961 ที่มีชื่อแปลไทยอยู่หลายชื่อเลย ไม่ว่าจะเป็น ลูกพีชยักษ์, เจมส์กับลูกพีชยักษ์ หรือเจมส์กับลูกท้อยักษ์ หนังสือเรื่องนี้เป็นหนึ่งในวรรณกรรมเด็กชื่อดังจากหลายต่อหลายเรื่องของโรอัลด์ ดาห์ล ที่ถือเป็นตลกร้ายสำหรับผู้ใหญ่ แต่สำหรับเด็กๆ แล้ว เรื่องราวการผจญภัยที่มีตัวละครชวนขนหัวลุก แฟนตาซีเกินจริงมากๆ กลับได้รับความนิยมอย่างคาดไม่ถึงเลยทีเดียว เพราะในลูกพีชขนาดใหญ่เท่าบ้าน มีแมลงที่ใครๆ ต่างก็บอกว่าน่ากลัวอาศัยอยู่ถึงเจ็ดตัว! 
 

 

เรื่องราวคร่าวๆ ของลูกพีชยักษ์

น้องๆ หลายคนอาจจะหาหนังสือเล่มนี้อ่านไม่ทัน พี่แนนนี่เพนจะขอเล่าฉบับเข้าใจง่ายให้น้องๆ ได้รู้จักกันก่อนนะคะ เรื่องราวทั้งหมดนั้นเกิดขึ้นที่ประเทศอังกฤษค่ะ เจมส์กลายเป็นเด็กกำพร้าเพราะว่าพ่อแม่ของเขาถูกแรดกินเข้าไป เด็กชายต้องย้ายไปอยู่กับป้าสไปเกอร์และป้าสปันที่แสนโหดร้าย ชีวิตของเจมส์ที่อยู่กับป้าไม่มีความสุขเลย ป้าไม่เคยพาเขาไปเที่ยวและบังคับให้ทำงานหนักเกินวัย จนวันหนึ่งเจมส์พบชายชราคนหนึ่งโดยบังเอิญ เขามอบของวิเศษให้เจมส์ แต่เจมส์ทำหล่นระหว่างทางกลับบ้านใต้ต้นพีชที่เหี่ยวเฉา จากนั้นลูกพีชได้โตขึ้นเรื่อยๆ จนมีขนาดใหญ่เท่าบ้าน ป้าทั้งสองจึงเริ่มใช้ลูกพีชในการหาเงิน โดยการเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้ามาชม พอตกเย็นเจมส์ถูกบังคับให้เก็บขยะที่ผู้ชมทิ้งไว้ เมื่อเด็กชายเข้าไปใกล้ลูกพีชก็พบว่า ลูกพีชยักษ์มีรูใหญ่พอให้เขาคลานเข้าไป และข้างในนั้นเขาได้รู้จักกับเพื่อนแมลงทั้ง 7 ที่สัญญาว่าจะพากันออกเดินทางจากต้นพีชนี้เพื่อไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นิวยอร์กตามความฝันของเจมส์ พอรุ่งเช้า เมื่อ "เจ้าตะขาบ" กัดขั้วพีชให้หลุดจากต้น การเดินทางผจญภัยของเจมส์กับเพื่อนแมลงก็เริ่มต้นขึ้น!
 

 

เรื่องราวการผจญภัยของเจมส์ไม่ได้เกิดขึ้นเพราะเขาอยากหนีจากป้าใจร้ายเท่านั้น เด็กชายยังเป็นเพียงเด็ก เขามีครอบครัวที่อบอุ่น และมีความฝันที่อยากทำกับครอบครัว แต่แล้วชีวิตของเด็กชายก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นเสียก่อน ลูกพี้ชยักษ์ จึงเป็นเหมือนความหวังจากใครสักคนที่มอบให้กับเจมส์ 
 

ก่อนจะที่พ่อแม่ของเจมส์จะถูกแรดกิน ครอบครัวของเด็กชายมีแผนจะย้ายไปที่มหานครนิวยอร์ค ทำให้เจมส์มีความฝันอยากจะไปใช้ชีวิตใหม่ที่นั่นหลังจากไม่เหลือใครแล้ว เมื่อลองตั้งคำถามว่าทำไมเด็กชายต้องไปนิวยอร์ก เราจะเห็นความจริงที่ว่าคนส่วนใหญ่เชื่อว่าอเมริกาเป็นดินแดนที่มีสิทธิและเสรีภาพ เป็นมหานครแห่งการเริ่มต้นใหม่ๆ ที่มีคนจากทั่วโลกเดินทางไปนิวยอร์กเพื่อสร้างชีวิตใหม่ให้กับตัวเอง ในหนังสือเรื่องนี้ นิวยอร์กจึงเป็นทั้งแนวคิดเรื่องเสรีภาพและโอกาสในการมีชีวิตใหม่ของเจมส์ 
 

นอกจากนี้ ในช่วงแรกที่เปิดเรื่องมาหนังสือก็ได้เล่าถึงความโหดร้ายของแรดที่โกรธ และฆ่าพ่อแม่ของเจมส์ตายทันที เจมส์สูญเสียสิ่งที่เรียกว่าครอบครัวไปและฝังใจกับแรดมาก เด็กชายรู้สึกกลัวแรด เพราะแรดทำให้เขาต้องโดดเดี่ยวและพรากครอบครัวที่เขารักไป ส่งผลให้เด็กชายไม่กล้าหนีจากป้าใจร้ายทั้งสองคน เพราะเขายังหวาดกลัวการต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว
 

เจมส์มีความหวังอีกครั้งเมื่อเขาเจอเพื่อนแมลงในลูกพีชยักษ์ ลูกพีชยักษ์เป็นเหมือนพรวิเศษที่เกิดขึ้นเพื่อให้เจมส์ต่อสู้กับความกลัว ลูกพีชและต้นพีชเป็นสัญลักษณ์ของการเจริญเติบโต ดังนั้นลูกพีชยักษ์ที่มีเพื่อนแมลงอยู่ทำให้เจมส์ตัดสินใจทิ้งชีวิตที่น่าสังเวชของตัวเอง และตามหาฝันที่เขาต้องการได้ 
 

 

หลังจากเจมส์เจอรูขนาดใหญ่ในลูกพีชยักษ์ เขาได้พบกับแมลงทั้ง 7 ที่แตกต่างกัน พี่แนนนี่เพนขอเล่าเรื่องเพื่อนของเจมส์ให้น้องๆ เข้าใจกันง่ายๆ โดยเปรียบเทียบว่า ลูกพีชยักษ์คือโรงเรียนขนาดเล็ก และเหล่าแมลงคือเพื่อนในโรงเรียน ที่คอยอยู่ข้างๆ เจมส์ตลอดการผจญภัย นิสัยของแมลงแต่ละตัวนั้นมีความแตกต่างกันอย่างชัดเจน ทำให้เรื่องราวสนุกสนาน และสอดแทรกแง่คิดบางอย่างไว้ด้วย 
 

ตั๊กแตนเฒ่า (Old-Green-Grasshopper ) : เป็นตัวละครที่มีนิสัยรักเสียงดนตรี และมีมิตรไมตรีต่อผู้อื่น เป็นตัวละครที่ฉลาดและเติบโตมาอย่างดี เขาทำหน้าที่เป็นผู้นำในลูกพีชยักษ์ได้ดี เมื่อมีการทะเลาะวิวาทระหว่างตะขาบกับใส้เดือน ตั๊กแตนเฒ่าสามารถทำหน้าที่ผู้นำในการไกล่เกลี่ยได้ดี รวมถึงเวลาที่เจมส์พยายามแก้ไขปัญหา ตั๊กแตนเฒ่าเป็นตัวละครที่มุ่งมั่นและยินดีช่วยเหลือเจมส์เสมอ  
 

ตะขาบ (Centipede) : เจมส์ตกใจกลัวเจ้าตะขาบในครั้งแรกที่เจอ แต่ไม่นานเขาก็ได้เรียนรู้ที่จะชอบสิ่งมีชีวิตชนิดนี้ เจ้าตะขาบมีขาจำนวนมากและชอบสวมรองเท้าบู๊ต มันมีนิสัยชอบพูดจาโผงผาง ชอบอวดข้อดีของตนและชอบสร้างปัญหา แต่อีกนิสัยหนึ่งคือมันเป็นหัวหน้าหรือผู้นำได้ดี แม้บางครั้งบุคลิกของเจ้าตะขาบจะทำให้เกิดเรื่องขึ้นมาหลายครั้ง แต่มันก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เจมส์เปลี่ยนแปลงตัวเองให้เป็นผู้นำที่ดีได้ เช่น เมื่อเจมส์อยู่ในสถานการณ์ที่ต้องตัดสินใจ เขาได้เลือกเจ้าตะขาบมาเป็นผู้ช่วยแทบทุกครั้ง เพราะเด็กชายเชื่อมั่นในความสามารถของเจ้าตะขาบ 
 

ไส้เดือน (Earthworm) : เป็นตัวละครที่มีนิสัยมองโลกในแง่ร้าย ชอบมีปากเสียงกับตะขาบ เป็นหนึ่งในตัวละครที่นิสัยแย่ที่สุดในลูกพีชยักษ์ ไส้เดือนมักบอกกับทุกตัวละครในลูกพีชว่าพวกเขาจะต้องตายเร็วๆ นี้ ซึ่งนิสัยของใส้เดือนทำให้เจมส์มองเห็นความลำบากและเขาไม่อยากตาย ทำให้เด็กชายคิดแผนการให้ลูกพีชลอยเหนือฟ้าโดยใช้เชือกคล้องคอนกนางนวลไว้ และไช้ใส้เดือนเป็นเหยื่อล่อในแผนการครั้งนี้  แม้ไส้เดือนจะมีนิสัยไม่ถูกใจใครหลายคน แต่เขาเป็นหนึ่งในตัวละครที่ทำให้ทุกชีวิตในลูกพีชรอดพ้นวิกฤติได้ แสดงให้เห็นว่าแม้คนที่ไร้ประโยชน์ที่สุดก็ยังมีประโยชน์ได้หากรู้จักเลือกใช้งาน 
 

 

แมงมุมสาว (Miss Spider) : แม้แมงมุมจะมีลักษณะที่น่ากลัวในความคิดของมนุษย์ แต่แมงมุมสาวในเรื่องมีจิตใจดีอย่างเหลือเชื่อ เธอมีนิสัยชอบช่วยเหลือ และทำหน้าที่เป็นเหมือนแม่ที่คอยดูแลเจมส์ แมงมุมสาวปกป้องเด็กชายและใช้ใยแมงมุมของเธอเพื่อช่วยเหลือเจมส์หลายครั้ง ในลูกพีชยักษ์แมงมุมสาวเป็นผู้รับผิดชอบในการใช้ใยแมงมุมของเธอสร้างเตียงสำหรับทุกชีวิต เธอมีปมหลังเรื่องครอบครัวที่ถูกป้าของเจมส์ฆ่า แต่เธอก็สามารถก้าวผ่านการไม่มีครอบครัวเหมือนเจมส์ได้ 
 

เต่าทองสาว (Miss Ladybug) : ตัวละครเต่าทองสาวมีนิสัยโอบอ้อมอารี เธอมักปลอบโยนเจมส์และทำให้เขามีความเชื่อมั่นมากขึ้น เต่าทองสาวเป็นเพื่อนสมาชิกที่มีคุณค่า เธอพร้อมช่วยเหลือเมื่อมีปัญหา และพยายามทำให้ทุกชีวิตในลูกพีชยักษ์มีความสุข ที่น่าสนใจคือเต่าทองสาวไม่ได้แค่ปกป้องเจมส์ แต่เธอดูแลทุกคนได้อย่างเท่าเทียมกัน
 

หนอนผีเสื้อ (The Silkworm) : ตัวละครหนอนผีเสื้อมีนิสัยสุภาพและเป็นมิตร แม้ว่าเธอจะมีบทบาทสำคัญอย่างมากในการช่วยลูกพีชจากการโจมตีของฉลาม แต่หน้าที่สำคัญของเธอคือการหมุนใยไหมให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เพื่อที่เจมส์จะนำมันไปคล้องคอของนกนางนวล เธอได้ช่วยชีวิตเจ้าตะขาบ โดยเธอหมุนใยไหมเพื่อให้เจมส์กระโดดออกจากลูกพีชไปช่วยเจ้าตะขาบ 
 

หนอนหิ่งห้อย (Glowworm ) :  มีนิสัยสุภาพและเป็นมิตรเหมือนหนอนผีเสื้อ หนอนหิ่งห้อยเป็นสัญลักษณ์ภายในของตัวละครที่มีความหวังและความฝัน ในขณะที่หนอนผีเสื้อไม่ได้มีบทบาทอย่างมากในการช่วยเจมส์ไล่ตามความฝันของเขา เธอเป็นส่วนหนึ่งของทีมที่ช่วยให้เขาเดินทางไปยังนิวยอร์ก
 

น้องๆ จะเห็นว่าแมลงทุกตัวแม้จะมีนิสัยและบทบาทต่างกันออกไป แต่ทุกตัวละครมีส่วนสำคัญที่ช่วยให้เจมส์มีชีวิตใหม่ที่ดีกว่าเดิม หากไม่มีตัวละครเหล่านี้เจมส์อาจไม่มีชีวิตรอดไปได้ เปรียบกับชีวิตของเรา หากเราไม่มีเพื่อน หรือครอบครัว คอยอยู่ข้างๆ ในวันที่มีปัญหา เราคงไม่สามารถก้าวผ่านเรื่องราวต่างๆ มาได้จนถึงทุกวันนี้ 
 

 

น้องๆ คงจะสงสัยว่าอะไรที่ทำให้เด็กชายเจมส์สามารถตามฝันไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นิวยอร์กได้ สิ่งนั้นก็คือ "แมลงทั้งเจ็ดตัว" นั่นเอง เริ่มแรกเจมส์เป็นเด็กกำพร้าใช้ชีวิตโดดเดี่ยว แม้จะมีป้าใจร้ายสองคนอยู่ก็เหมือนไม่มี เมื่อเด็กชายมีเพื่อนเป็นแมลงทั้งเจ็ด เขาได้สลัดทิ้งความกลัว และไม่ต้องกังวลว่าจะต้องอยู่คนเดียวเหมือนในตอนแรก เพราะนั่นเป็นความกลัวที่สำคัญที่สุดของเขา เมื่อเจมส์เจอฉลามว่ายวนอยู่รอบๆ ลูกพีช ทำให้เด็กชายเติบโตขึ้นมาก เขาเรียนรู้ที่จะเอาตัวรอดจากฉลาม ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของสัญชาตญาณการเอาตัวรอด  ฉากนี้เป็นช่วงเวลาสำคัญในเรื่องเพราะเป็นครั้งแรกที่เจมส์กล้าตัดสินใจในฐานะผู้นำ และในท้ายที่สุดเขาได้เจอกับแรดอีกครั้ง เจมส์ไม่นึกกลัวแรดที่พรากเอาทุกสิ่งทุกอย่างจากเขาไปอีกแล้ว เขากล้าเผชิญหน้าและเอาชนะมันได้เพราะเขามีเพื่อนคอยอยู่เคียงข้าง ทำให้เจมส์ได้พบความสุขในนิวยอร์กกับเพื่อนใหม่ของเขา
 

อย่างที่พี่แนนนี่ได้บอกไปตอนต้น ว่าชีวิตของเจมส์นั้นคล้ายกับชีวิตของแฮร์รี่ พอตเตอร์มาก เพื่อนแมลงของเจมส์เปรียบเหมือนรอนและเฮอร์ไมโอนี่ที่คอยช่วยเหลือและอยู่เคียงข้างแฮร์รี่เสมอมา ส่วนลูกพีชยักษ์เป็นทุกอย่างของเจมส์เหมือนโรงเรียนเวทย์มนต์ของแฮร์รี่ เมื่อเจมส์เข้าไปในลูกพีชยักษ์ เขากลายเป็นแมลงตัวที่ 8 ที่ซึมซับความสามารถต่างๆ เพิ่มเข้ามาจากแมลงตัวอื่นๆ เด็กชายได้ซึมซับความเป็นผู้นำจากตั๊กแตนเฒ่า และได้รู้จักความโอบอ้อมอารีจากหนอนผีเสื้อ ลูกพี้ชยักษ์จึงเป็นหนังสือสำหรับเด็กที่ช่วยสอนเด็กๆ ให้รู้จักเรียนรู้และปรับตัวในโลกแห่งความจริงได้ดีมากๆ  แม้ว่าบางเหตุการณ์ เช่น พ่อแม่ถูกแรดกิน หรือเจมส์โดนป้าใจร้ายรังแก จะแสดงด้านที่โหดร้ายออกมาให้เด็กเห็นก็ตาม แต่อย่าลืมนะว่า เรื่องร้ายๆ เหล่านี้ล้วนเกิดขึ้นในหนังสือแฟนตาซีที่เกินจริงไปมากๆ 

น้องๆ เองก็คงมีเพื่อนที่นิสัยเหมือนหรือแตกต่างกันหลายคนเหมือนเจมส์ และเพื่อนส่วนใหญ่ก็คงมาจากโรงเรียนเรียนเดียวกันหลายคน พี่แนนนี่เพนอยากให้น้องๆ รักษาความสัมพันธ์ดีๆ นี้ไว้ ไม่ว่าเพื่อนจะมีส่วนที่เราไม่ชอบหรือไม่พอใจตรงไหน แต่ทุกคนล้วนมีส่วนดีๆ ที่ทำให้เรากลายมาเป็นเพื่อนกัน พี่แนนนี่เพนหวังว่าน้องๆ จะมีเพื่อนแท้ที่คอยช่วยเหลือและคอยอยู่ข้างๆ เหมือนแมลงทั้งเจ็ดตัวเพื่อนของเจมส์นะคะ 

พี่แนนนี่เพน