รวม 22 เรื่องเล่า 'Culture Shock' รีวิวจากเด็กไทยในต่างแดน (เจอแบบไหนกันมาบ้าง?)

ถ้าใครเคยไปเรียนหรือใช้ชีวิตเมืองนอก น่าจะเคยสัมผัสความรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นมนุษย์ต่างดาวท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย  อะไรที่เคยทำบ่อยๆ กลับแปลกสำหรับคนที่นี่ หรืออะไรที่บ้านเราไม่มี เค้ากลับทำกันเป็นปกติ ความรู้สึกไม่ชินแบบนี้เรียกว่า 'Culture Shock' ไม่ใช่แค่เจอวัฒนธรรมการซักผ้าด้วยเท้าแบบคนเกาหลี หรือหอมแก้มทักทายที่ฝรั่งเศส แต่ยังหมายถึงการไม่สามารถใช้ชีวิตแบบเดิมเหมือนที่เคยทำในประเทศเราได้ด้วย

วันนี้เราขอจับมัดรวมทั้งเรื่องช็อกเล็กๆ ถึงช็อกมากๆ จากคนหลากหลายที่เรามีโอกาสพูดคุยและแชร์เรื่องราวของพวกเขาลงหมวด หมวดประสบการณ์เด็กนอก ทั้งจากคนที่ไปอเมริกา ฝรั่งเศส สเปน รัสเซีย เกาหลี จีน ไต้หวัน อินเดีย ฯลฯ  ถ้าใครเจอมุมที่เหมือน/แตกต่างกัน อยากชวนมาแชร์กันเพิ่มเติมในคอมเมนต์นะคะ เราเชื่อว่าจะต้องเป็นประโยชน์กับคนที่เตรียมไปเที่ยวหรือใช้ชีวิตที่นั่นแน่นอนค่ะ :)

1

ถ้าพูดถึงอิตาลีต้องเป็นเรื่องอาหารแหละ ส่วนตัวชอบกินพาสตามาก แต่ต้องระวังนะ พาสตาที่นั่นไม่ใส่ซอสมะเขือเทศ (ketchup) ถ้าเค้าเห็นจะรู้สึกแปลกๆ ยิ่งถ้าเชฟเห็นเราใส่เค้าอาจจะโมโหเลย เพราะคนอิตาเลียนจะรักวัฒนธรรมของเค้ามาก ไม่อยากให้ใครดัดแปลงอาหารของชาติเค้า

2

ตอนไปแลกเปลี่ยนที่นิวเม็กซิโก เรารู้สึกคนที่นั่นเค้าจะมีวัฒนธรรมการเปิดบทสนทนาแบบออกทะเลก่อน อาจจะชมเสื้อผ้าหรืออะไรสักอย่างก่อนแล้วค่อยเข้าเรื่อง ตอนแรกเราไม่รู้แล้วเผลอทำบทสนทนาตายหลายรอบมาก จริงๆ ต้องสื่อสารกับเค้าหน่อย 5555

3

ตอนแรกผมตกใจนะ คนรัสเซียพูดเหมือนทะเลาะกัน ขนาดอาจารย์ยังพูดดังมาก แต่เพื่อนบอกเนี่ยอ่ะบุคลิกธรรมดาของเค้า อีกอย่างคือคนที่นั่นจะถือมากถ้าเราใส่ชุดที่ใส่ออกไปข้างนอกแล้วมานั่งหรือนอนบนเตียงเลย เพราะเขามองว่ามันสกปรกไปแล้ว เตียงต้องเป็นที่ที่สะอาดเสมอ

4

ตอนไปแลกเปลี่ยนที่สเปน เวลาเจอคนในบ้านต้องทักทุกครั้งว่า "สวัสดี เป็นยังไงบ้าง!" มีครั้งนึงโฮสต์แม่กลับบ้านมาทีหลังเรา เราก็กะจะสวัสดีทีเดียวตอนกินข้าว ที่ไหนได้ เค้าโมโหมากว่าทำไมถึงไม่มีใครออกมาทักทายเลย อย่าทำอีกนะ เสียมารยาท อย่างน้อยต้องออกมาสวัสดีก่อน

5

จริงๆ คนเยอรมันไม่ได้ดุ แต่เค้าเป็นคนตรงๆ คิดยังไงพูดยังงั้น และเคร่งเรื่องเวลามากๆ ถ้าบอกเวลานี้ก็ต้องเวลานี้ ไม่มีเลท แล้วควรจะมาก่อนเวลานิดนึงด้วยซ้ำ

6

บางเรื่องไม่ชินนะ อย่างพวกห้างหรือร้านสะดวกซื้อในฝรั่งเศส ทุกอย่างปิดเร็วมาก กับอีกเรื่องคือวัฒนธรรมการทานอาหารที่พิถันพิถันสุดๆ และเป็นลำดับขั้น เริ่มจาก Entrée (อาหารเรียกน้ำย่อย) -> Plat (จานหลัก) ->  Dessert (ขนมหวาน)  แล้วห้ามลืมด้วยว่าควรเสิร์ฟเครื่องดื่มก่อน Entrée  มีตอนทำงานพิเศษแล้วเผลอเสิร์ฟผิด โดนลูกค้าบ่นเลยครับ T.T

7

มื้อเช้าของคนที่นี่จะเบาๆ ส่วนใหญ่เป็นขนมปัง โทสต์ กาแฟสักแก้ว  มื้อกลางวันเป็นซุปกับแซนด์วิช พอตอนเย็นเป็นมื้อจัดหนัก ดังนั้นปริมาณแต่ละมื้อจะตรงข้ามกับที่ผมกินปกติ  จนบางทีผมจะเอามื้อเย็นของเมื่อวานมาอุ่นกิน โฮสต์เขาก็จะงงๆ 5555 แต่ข้อดีของที่บรัสเซลส์ที่เป็นแหล่งรวมชาติพันธุ์ ได้ชิมอาหารหลายชนชาติมาก

8

คนฟินแลนด์ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ต้องสนิทขึ้นมาถึงจะพูดเยอะ (แต่ก็ไม่ใช่จะสนิทกันง่ายๆ) มีช่วงสัปดาห์แรกๆ เราลงจากหอพักแล้ว say hi ทุกคน เพื่อนต่างชาติก็ Hi กลับ แต่เพื่อนฟินแลนด์นิ่งๆ มองซ้ายขวา ทำหน้าเหมือนสงสัยว่าเรากำลังพูดกับใครอ่ะ~

9

คนสวีเดนเฟรนด์ลี่ใจดี แต่เส้นแบ่งชัดเจนมาก สมมติเป็นเพื่อนเรียน ออกจากห้องก็เหมือนคนไม่รู้จักกัน ไม่ได้นั่งทำการบ้านด้วยกัน แล้วเค้าจะชอบวางท่านิ่งๆ เฉยๆ แต่พอได้ดื่มสักหน่อยก็จะแสดงตัวตนออกมาเต็มที่และเป็นมิตรเวอร์ (แต่อย่างที่บอก พอเช้ามาก็สู่ภาวะปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น!)

10

เวลาเดินไปไหนมาไหนที่อเมริกา ก็จะมีคนแปลกหน้าเข้ามาทัก 'Hi, how are you doing?' เป็นปกติเลย ตัดภาพตอนอยู่ไทยสิ บางทีเดินเจอคนรู้จักผมยังไม่ค่อยกล้าทักเลย 

11

อาจไม่ถึงขั้น Culture Shock  แต่แค่เป็นเรื่องที่ตลกตัวเองตอนไปอเมริกา พอวันจันทร์เปิดมาเพื่อนก็จะเอาละ ‘How was your weekend?’ จริงๆ คือแค่พูดแทนสวัสดีของเขาอ่ะ แต่ตอนแรกเราไม่รู้ ยืนคิดคำตอบกับเพื่อนนานมาก พออ้าปากจะตอบ อ้าว เขาเดินไปแล้วววว

12

ความอินเดียคือถนนไม่มีเลน รถติดไม่เป็นระเบียบ มีวัวเดินปนๆ กับคน แต่ถ้ามีรถฉุกเฉิน ต่อให้รถติดแค่ไหน ทุกคนจะพร้อมใจกันจอดแอบข้างทาง ยอมให้สวนเลน ยอมให้รถพยาบาลฝ่าไฟแดง ไม่มีชิงกันแม้แต่ในชั่วโมงเร่งด่วน แล้วสมมติติดไฟแดง คนจะช่วยกันบีบแตรส่งต่อกันจากข้างหลังเพื่อให้ตำรวจข้างหน้ารู้แล้วเปลี่ยนสัญญาณไฟให้ จากนั้นทุกอย่างค่อยกลับสู่ภาวะปกติ

 13

ที่ไต้หวันอ่ะ เรื่องแผ่นดินไหวนี่ปกติมากจนนักเรียนที่นั่นทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วผมก็ต้องทำตัวปกติกับแผ่นดินไหวทั้งที่ในใจโคตรกลัว

14

อึ้งสุดคือเรื่องระบบคัดแยกขยะที่ญี่ปุ่น เค้าแยกจริงจังมาก แล้วต้องเอาไปทิ้งให้ตรงตามวันที่ระบุในปฏิทินด้วย  อย่างเช่นขวดน้ำพลาสติกต้องทิ้ง แยกฝา ฉลาก ขวด, ตะเกียบต้องหักครึ่งก่อน, ถ้าเป็นกล่องนมหรือน้ำผลไม้ก็ต้องตัด ล้าง ตากให้แห้ง ส่วนขยะชิ้นใหญ่ๆ จะมีเบอร์ติดต่อให้เจ้าหน้าที่มารับไปทิ้ง (มีค่าบริการ)

15

ระบบ Seniority เคร่งสุดๆ สมมติอายุเท่ากันแต่เค้าเข้ามหาลัยก่อนก็ต้องพูดสุภาพ มีหางเสียง อะไรก็ต้องให้ก่อน ให้กินก่อน ต้องเสิร์ฟน้ำให้ก่อน อาจต้องเตรียมรับมือเรื่องระบบอาวุโสนะ แต่ให้ความสำคัญเรื่องนี้มาก

16

ในญี่ปุ่นจะมีกฎระเบียบและความเครียดในตัว ถ้าทำผิดกฎหรือทำตัวให้เด่นอาจโดนมองเป็นตัวประหลาดได้ จริงๆ อาจไม่ต้องถึงขั้นกฎหรอก สมมติแค่เรื่องขี่จักรยานที่ควรจะขี่บนฟุตบาธ แล้วเกิดเราไปขี่บนถนนเงี้ย ก็โดนมองแปลกๆ  แล้ว

17

คนเกาหลีค่อนข้างซีเรียส เคร่งเรื่องเวลา มีวัฒนธรรมเร่งรีบชัดเจนมาก (ปัลรีๆ) เดินเร็วๆ กดลิฟต์ปิดเร็วๆ ไม่เชื่อใครไปเกาหลี ลองสังเกตปุ่มลิฟต์สิ จางสุดๆ

18

ที่เกาหลี การเปลือยเท้าให้คนอื่นเห็นถือว่าไม่สุภาพอย่างแรง ต่อให้ใส่รองเท้าแตะบางคนยังสวมถุงเท้าด้วย ถ้ากับเพื่อนไม่เป็นไร แต่กับผู้ใหญ่จะซีเรียส  เวลาไปแล็บพี่จะแต่งตัวไปรเวทแบบ Casual Style หรือขาสั้นในวันซัมเมอร์ร้อนๆ ก็ได้ แต่อย่างไรก็ตาม เท้าห้ามเปลือย

19

ธรรมเนียมปฏิบัติกับระบบ seniority ของเกาหลีเคร่งครัดมาก แค่โค้งคำนับก็มี 3 ระดับ โค้งน้อยนิด โค้งอีกนิด โค้งสุดๆ เวลาคุยต้องก้มหัวต่ำกว่าผู้ใหญ่ที่กำลังพูด มารยาทบนโต๊ะอาหารก็เหมือนกัน คนที่อายุน้อยกว่าต้องไม่ยกแก้วกระดกขึ้นต่อหน้าคนที่อายุมากกว่า ต้องเบี่ยงออกนอกวงก่อนแล้วยกแก้วกระดก แต่สมมติเป็นคนไทยที่อายุมากกว่าคนเกาหลี เค้าก็อาจไม่ได้ทำแบบเดียวกับเราแบบนั้น

20

คนเกาหลีมีระเบียบวินัยสูงมาก เพื่อนมาสาย 1 นาทีก็โดนครูว่าแล้ว เรื่องสิทธิส่วนบุคคลก็เคร่ง  อย่าเผลอเรียกคนอื่นว่าโอปป้า หรือถ่ายรูปคนอื่นโดยไม่ขออนุญาต ที่นี่ถึงกับมีกฎหมายว่าห้ามปิดเสียงชัตเตอร์มือถือเลยครับ

21

เราพอรู้มาก่อนแหละว่าคนเกาหลีกินเสียงดัง พูดเสียงดัง แต่พอไปเจอจริงก็ตกใจอยู่ดี เพราะคุยดังจนเหมือนทะเลาะกัน แล้วยังชอบเดินชนหรือผลักเราออกด้วย อีกอย่างคือชอบเจอคนมาเผยแพร่ศาสนา มาทั้งปากเปล่าและโบรชัวร์ แถมเปิด translate เพื่อหว่านล้อมเรา ใครจะไปเกาหลีต้องระวังดีๆ เราไม่รู้ว่าเค้าจะพาเราไปที่ไหนบ้าง

22

คนจีนเรียนหนักและจริงจังมากถึงมากที่สุด และเป็นเกือบทุกคน เหมือนทุกอย่างต้องเพอร์เฟกต์ เวลาสอบทุ่มสุดตัว พออยู่กับเขานานๆ จะรู้ว่าเขาจริงจังจริงๆ แหละ แต่เพราะบางคนโดนผู้ใหญ่ตีกรอบจนฝังในจิตใต้สำนึกว่าต้องเก่ง แต่พวกเขาน่ารักมากนะ เข้าถึงง่าย ให้เกียรติคนอื่น